อากาศดีๆ

 

ปีนี้คนพูดถึงเรื่องอากาศหนาวกันมาก

เนื่องจากปีนี้หนาวเร็ว หนาวจริง โนสลิงค์ โนสตันท์มากๆ

การตื่นมาจิบกาแฟร้อนๆ พร้อมอากาศเย็นๆ สมมุติตัวเองอยู่บนยอดดอยสักแห่งพอไหว

แถวบ้านอากาศยังดีอยู่ คงเพราะเป็นชานเมืองด้วยกระมัง

ในสมัยก่อนหลายปีมาแล้ว เช้าๆ จะมีหมอกบางๆลอยตัวเอื่อยๆเลื้อยไปมาอยู่บนยอดหญ้าและมองบนถนนไปได้ไม่ไกลนัก

 

จำได้ว่าไม่เห็นมานานแล้ว หรือ จริงๆแล้วไม่ได้สังเกตุมันต่างหาก แต่น่าจะเป็นอย่างแรกมากกว่า

ความทรงจำกับหน้าหนาวไม่ค่อยมีมากนัก เพราะไม่ค่อยชอบอากาศหนาวเท่าไหร่
มีจำได้ก็ที่ปายแล้วก็ วันปีใหม่ที่คีรีมายาในเขาใหญ่ ไปทำงานน่ะ ไม่ได้ไปพักหรอก บารมีไม่ถึง

จำได้ว่าที่เขาใหญ่นี่ มีไอออกมาเวลาพูด ใส่เสื้อหนาวสองตัว

คลาสสิคมากมาย

 

คลาสสิคกว่านั้นคือเหมือนหลงไปอยู่ในเมืองคาวบอย มีงานคาวบอยเต็มไปหมดบนเขาใหญ่

ตอนออกมาเดินเล่น ยังนึกว่าอยู่รัฐเท็กซัส คาวบอยอะไรจะไร้ดั้งได้ขนาดนั้น

ถ้ามีด่านวัดดั้งบนถนนมิตรภาพ คาวบอยคงกลับบ้านไม่ได้หลายคนเลยเชียว

 

ในวันและเวลาอันเอื่อยเฉื่อยอย่างนี้

ฟ้าหลัวๆในหน้าหนาวดูโรแมนติคไม่น้อย

แต่ด้วยวัยและสายตาที่เริ่มพร่า ความโรแมนติคนั้นผันผวนกับความชราไปเรียบร้อย

 

อากาศแบบนี้ หลายคนคงเลือกเพลงหน้าหนาวมาเคล้าบรรยากาศ

เมื่อคืนได้ยินเพลงลมหนาวและดาวเดือน

ลมหนาวของ ทีฟอทรี ก็ผ่านมาเมื่อกี๊

 

แต่ผมเปิดเพลงอากาศดีๆ ของเนอร์สเซอรี่ซาวด์ ที่ร้องโดยผู้หญิงมาสองวันแล้ว

ฟังแล้วดูเมฆลอยปลิวๆ ลมเย็นๆ และเห็นความสุขดี

 

 

 

 

 

ฟังแล้วก็อยากจะออกไปล่องลอยคอยความคิดถึงเล่นๆ

อยากยืนข้างกายได้กุมมือโอบหัวไหล่…

มันทำมากกว่านั้นได้ไหม อากาศดีๆยังงี้น่ะ

 

ไปล่ะ….

 

ปล.เห็นข่าวคนไปเที่ยวปายรถติดก็เศร้าใจ โปรโมทกันเข้าไป

หวังว่าอีกสักสิบปีข้างหน้า ปายคงไม่เป็น Lost Highway ที่มีแต่คนนึกถึง แต่ไม่มีใครสักคนคิดถึง