เช้าวันฝนตก

 

หลังจากที่ผมไม่ได้หยิบ ไอ้เร๊กเก้ กีตาร์ตัวเก่งและตัวเดียวของผมมานานหลายเดือนอยู่

พอมาจับดูอีกที ถึงได้เห็นว่าสายที่สี่มันขาด

ไม่รู้ว่าขาดตอนไหนยังไง รู้แต่ว่าถึงเวลาต้องเปลี่ยนสายยกชุดอีกแล้ว

ที่ต้องเปลี่ยนยกชุดเพราะผมรู้สึกว่าการเอาสายใหม่ไปตั้งรวมเข้ากับสายเก่ามันเข้ากันยาก

และต้องปรับสายใหม่ทุกครั้งที่จะเล่น เนื่องจากสายเก่ามักจะมีความหน่วงสูงกว่า

เหมือนจะเล่นเก่ง ปล่าวเลย

ธรรมดาที่เคยเล่นก็เป็นแค่จับคอร์ด แถมนี่ไม่ได้จับมานานลืมคอร์ดไปกี่อันแล้วก็ไม่รู้

 

ไอ้เร๊กเก้ เป็นกีตาร์คลาสสิคที่อดีตแฟนคนนึงผมซื้อให้ เธอบอกว่าน่าจะชื่อเร๊กเก้นะ

มันเหมาะกับผมดี ผมก็ไม่ได้ว่าอะไรเพราะต้องตามใจผู้มีอุปการะคุณสักหน่อย

 

ผมจำไม่ได้ และไม่เคยดูยี่ห้อว่ามันยี่ห้ออะไรเพราะยี่ห้อมันฝังอยู่ในตัวกีตาร์ด้านใน

รู้แต่ว่าเสียงดี และถูกใจ จนไม่น่ามาอยู่กับคนไร้ฝีมือทางกีตาร์อย่างผม

 

ผมถอดสายเก่าออกแล้วก็บรรจงใส่สายใหม่เข้าไปใช้เวลานานอยู่และต้องตั้งมันไปมาอยู่ถึงสองวัน

 

เนื่องจากกีตาร์คลาสสิคมีวิธีการใส่สายที่ต้อง…เรียกว่าอะไรดี

คือมันไม่มีตัวปุ่มไว้ล๊อคตอนเสียบเข้าไปเหมือนกีตาร์ไฟฟ้า หรือกีตาร์โปร่งทั่วไป

มันต้องค่อยๆร้อยสายแล้วก็ให้สายมันล๊อคสายมันเองด้วยความสวยงามสมกับชาติกำเนิดของมัน

ธรรมดาของการตั้งสายเล่นวันแรกๆจะต้องปรับมันบ่อยหน่อยเพราะว่าสายยังไม่อยู่ตัวดี

และความหนือของสายเอ็นน้อยกว่าสายลวดสายจึงคลายอยู่บ่อยๆ

 

เพลงแรกที่ผมมักจะเล่นหลังการตั้งสายคือเพลงเหงาของ บานาน่าโบ๊ท ที่วงแองเจิ้ลเคยเอามาร้อง

เพราะคอร์ดสามคอร์ดง่ายๆแต่มันเช็คเสียงได้ชัดเจนมากสำหรับผมว่ามันเพี้ยนไหม

 

พอตั้งเสร็จผมก็เล่นเพลงแรกในรอบหลายเดือน คือเพลง"เพราะอะไร"ของพี่ป้าง ที่พี่จิกแต่งไว้

พร้อมกาแฟหอมกรุ่นยามเช้า

ผมชอบเล่นเพลงนี้เพราะว่าเวลาเกากีตาร์มันเพราะดี เสร็จแล้วก็เล่นเพลงนี้อีกทีในเวอร์ชั่นเร๊กเก้

ไม่ได้เข้ากันเลย กีตาร์คลาสสิคกับเพลงเร๊กเก้

 

ผมวางกีตาร์ลงและพินิจไอ้เร๊กเก้อย่างละเอียดมองดูร่องรอยของมันไม่น้อย ทั้งรอยขูดขีดถลอก

และร่องรอยแห่งความทรงจำ

ผมจับมันเล่นอีกครั้งพร้อมกับเสียงฝนหล่นลงมาในเวลาเช้า

 

ผมหลงลืมความสุขง่ายๆของตัวเองไปนานเท่าไหร่กันแล้วนะ

ถ้าเร๊กเก้เปรียบเหมือนคนรักสักคน ผมคงไม่ได้ดูแลเอาใจใส่ความรักเท่าไหร่ ทำให้พลอยว่าความสุขก็หดหายไปด้วย

ความสุขเล็กๆที่ไม่ค่อยรู้สึกนัก แต่พอได้สัมผัสก็อดที่จะรักไม่ได้

ผมเล่นเพลง"เพราะอะไร" อีกครั้ง

พร้อมกับสายฝนพรำ…

 

"เธอเคยถามกับฉัน ที่ฉันรักเธอ อยากจะรู้ว่าเพราะอะไร…"

 

เพราะอะไรนะ เธอคนนั้นถึงเลือกกีตาร์คลาสสิค มากกว่ากีตาร์โปร่งธรรมดา

เพราะอะไรนะ เธอถึงอยากให้มันชื่อว่าเร๊กเก้

เพราะอะไรนะ ผมถึงชอบเล่นเพลงรักเพลงนี้

 

 

ผมกลับไปคิด ไปค้นใคร่ควรญมากมาย สุดท้ายไม่เจอคำตอบ…จริงๆ

 

แต่ถ้าจะถามว่าทำไมถึงต้องเป็นเพลงนี้ ไม่ว่าจะกับเธอคนไหน

ทั้งที่ผ่านมาและผ่านไป

 

ที่ผ่านมานั้น ไม่คิด ไม่รู้ที่มาและไม่เคยหาเหตุผลใดๆ…จริงๆ

 

หรือจริงๆแล้ว ทั้งหมดที่ผ่านมาตั้งแต่ต้นก็ไม่มีเหตุผลอะไร

 

ก็เป็นเพียงเรื่องแค่ว่าผมตั้งสายกีตาร์ แล้วก็เล่นเพลงเพราะอะไร

 

เพราะอะไร ทำไมต้องเพลงนี้

 

ไม่มีคำตอบเหมือนในเพลงท่อนแรกๆบอก

แต่คำตอบอยู่ในท่อนท้ายๆ

 

อะไรประมาณนั้น…

 

มีความสุขจังเลยว่ะ รักนะ…ไอ้เร๊กเก้เพื่อนยาก